معرفی وظایف اداره آموزش :

با توجه به اینکه سازمانها برای نیل به توسعه علاوه بر استفاده از مجموعه ای از نیروهای لایق و شایسته ، می بایست اهتمام لازم را در جهت توسعه منابع انسانی بوسیله آموزش اثربخش برای تحقق توانمندی ،‌آگاهی و پویایی آنان هم داشته باشد .

لذا برای دستیابی به ویژگی های صدرالذکر سازمانها می باید مهم ترین منبع و عامل رقابتی خود یعنی نیروی انسانی را توانمند نموده و از بکارگیری شیوه های سنتی مدیریت در چنین شرايطی که منجر به ازبین رفتن حس ابداع و نوآوری کارکنان ،‌افزایش حجم کار و محدودیت برای کارکنان می شود اجتناب نمایند.

توانمندسازی یکی از نویدبخش ترین مفاهیم کسب و کاراگر چه به موضوع روز مبدل گشته لکن کمترین مورد توجه قرار گرفته و با وجود بحث های فراوانی که پیرامون مزایای آن انجام پذیرفته بهره برداری از آن اندک و ناچیز محاسبه می گردد.

توانمندسازی نیروی انسانی در نهایت به افزایش دانش سازمانی – افزایش کیفیت و کاهش بهای تمام شده محصولات و افزایش بازده و جذابیت سازمان منجر خواهد شد.

هدف های کلان آموزش کارمندان دولت

١- افزایش اثربخشی وکارآیی در ارایه خدمات دولتی از طریق توسعه دانش و مهارت های متصدیان مشاغل .

٢- ارتقاء سطح کیفی سرمایه انسانی بخش دولتی از طریق افزایش سطح توانایی دانش و مهارت کارمندان دولت .

٣- افزایش سطح باورو اعتقادات کارکنان ومدیران نسبت به ارزش های اسلامی .

٤-توسعه آگاهی های عمومی کارمندان دولت در ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی .

٥- توانمند سازی و توسعه مدیران جهت ایفای مؤثر نقش ها و وظایف مدیریتی .

٦- آماده سازی کارمندان دولت از بعد دانش ، مهارت و شایستگی شغلی برای ارتقاء به رده های شغلی بالاتر .

٧- توسعه اخلاق اسلامی و فرهنگ سازمانی برمبنای ارزش های انسانی و کرامت انسانی و بهبود روابط انسانی .

٨- روزآمدسازی و ارتقاء سطح دانش ،‌مهارت و نگرش معنوی و بصیرتی کارمندان .

راهبردهای آموزش کارمندان دولت

١-ایجاد نگرش راهبردی وهمسوسازی برنامه های توانمندسازی و توسعه منابع انسانی با اهداف راهبردی سازمانی .

٢- ایجاد یکپارچگی و تعامل بین عناصرفرآیند آموزش به عنوان رویکرد فرآیندی – تعاملی و

٣- ایجاد تناسب بین برنامه ها و فرصت های آموزشی ویادگیری با نیازهای آموزشی شغلی و سازمانی و اجتناب از آموزش های غیر ضروری .

٤- ایجاد انگیزه خودسازی و رشد معنوی ،‌مادی ،‌مهارتی و دانشی کارکنان به صورت خود کنترلی .

٥- ارتقاء سطح باور و اعتقاد مدیران به توانمندسازی و ارتقاء سرمایه انسانی از طریق آموزش.

٦- افزایش اثربخشی برنامه ها و فرصت های آموزشی و یادگیری در سطوح مختلف .

٧- استفاده از منابع و ظرفیت های درون و برون سازمانی در تعیین و تأمین خدمات آموزشی .

٨- کاربرد استانداردهای ملی و بین المللی در مدیریت و راهبری فرآیند آموزش.

٩- استفاده از رویکرد ها ،‌مدل ها ،‌روش ها و فن آوری های نوین مدیریت برای اجرا، و ارزشیابی آموزش .

١٠- واگذاری اختیارات مدیریت آموزش به دستگاههای اجرایی براساس توانمندی اجرایی آنها .

١١- تمرکز بررویکرد آموزش های کوتاه مدت و کاربردی .

١٢- نظارت برفعالیت های آموزشی دستگاههای اجرایی و اخذ بازخورد از عملکرد آموزش .